On Dokuz Mayıs Üniversitesi’nde Keyfi Yönetim, Kamu Kaynaklarının Amaç Dışı Kullanımı ve Kadrolaşma İddiaları Üzerine Sunulan Önerge

Önerge Tarihi: 09.05.2008
Samsun Milletvekili Cemal Yılmaz Demir ve 40 milletvekilinin, Ondokuz Mayıs Üniversitesinde keyfî yönetim, kamu kaynaklarının amaçdışı kullanımı ve kadrolaşma iddialarının araştırılarak alınması gereken önlemlerin belirlenmesi amacıyla Meclis araştırması açılmasına ilişkin önergesi (10/251)
Türkiye Büyük Millet Meclisi Başkanlığına;
Yükseköğretim sisteminin ürettiği haksız uygulamalar ülke gündeminden düşmemektedir. Sistem zaten bir haksızlık kaynağı iken, bu haksızlıklar keyfî uygulamalarla daha da ağırlaştırılmaktadır. Birer devlet kurumu olmaları nedeniyle, özellikle idarî ve malî tasarruflarda belirli kriterlere bağlı olması gereken üniversiteler, keyfîliğin hâkim olduğu denetimdışı alanlara dönüşmüştür.
Üniversite yönetimleri, demokratik devlet ilkeleriyle bağdaşmayacak baskı ortamı yaratmışlardır. Devletin eğitim ve araştırma için kullanmak üzere tahsis ettiği kaynaklar eğlencelerde tüketilmektedir.
Yükseköğretim alanında sorunsuz üniversitemiz maalesef bulunmamaktadır. Üniversitelerin birçoğunda yönetim tercihleri sorunları daha da ağırlaştırmaktadır. Ancak, özellikle bazı üniversitelerde iş çığırından çıkmış, yönetim ilkeleri ve adalet ölçüleri tamamen rafa kaldırılmış, keyfîlik hâkim olmuştur.
Özellikle de merkezi Samsun’da bulunan Ondokuz Mayıs Üniversitesindeki yönetim uygulamaları kamu vicdanını sızlatacak bir şekle bürünmüştür.
Ondokuz Mayıs Üniversitesinde yaratılan keyfîlik ve kamu kaynaklarının amaçdışı kullanımını denetleyecek organlar görevlerini yerine getirmemektedir.
Bu nedenle, kamu vicdanını sızlatacak aşamaya gelen, yerel ve ulusal basının gündeminden düşmeyen iddiaları araştırmak üzere, Türkiye Büyük Millet Meclisi İçtüzüğünün 104 üncü maddesine göre bir Meclis araştırması açılmasını saygılarımızla arz ederiz. 1.2.2005
1-Cemal Yılmaz Demir (Samsun)
2-Mehmet Çerçi (Manisa)
3-Mustafa Demir (Samsun)
4-Durdu Mehmet Kastal (Osmaniye)
5-Musa Uzunkaya (Samsun)
6-Ahmet Yeni (Samsun)
7-Suat Kılıç (Samsun)
8-Mustafa Elitaş (Kayseri)
9-Murat Yıldırım (Çorum)
10-Ekrem Erdem (İstanbul)
11-Erdoğan Özegen (Niğde)
12-Hacı Turan (Kırşehir)
13-Rıtvan Köybaşı (Nevşehir)
14-Zeyid Aslan (Tokat)
15-Mehmet Kurt (Samsun)
16-Mehmet Yüksektepe (Denizli)
17-Mehmet Emin Tutan (Bursa)
18-Mustafa Tuna (Ankara)
19-Burhan Kılıç (Antalya)
20-Abdullah Torun (Adana)
21-Halide İncekara (İstanbul)
22-Ali Ayağ (Edirne)
23-Fatma Şahin (Gaziantep)
24-Mehmet Ceylan (Karabük)
25-Fetani Battal (Bayburt)
26-Niyazi Pakyürek (Bursa)
27-Recep Garip (Adana)
28-İbrahim Köşdere (Çanakkale)
29-Hakan Taşcı (Manisa)
30-Tevfik Akbak (Çankırı)
31-Turhan Çömez (Balıkesir)
32-İsmail Bilen (Manisa)
33-Mehmet S. Tekelioğlu (İzmir)
34-Abdulkadir Kart (Rize)
35-Hasan Anğı (Konya)
36-Enver Yılmaz (Ordu)
37-Nihat Ergün (Kocaeli)
38-Hasan Ali Çelik (Sakarya)
39-Asım Aykan (Trabzon)
40-Sedat Kızılcıklı (Bursa)
41-Polat Türkmen (Zonguldak)
Gerekçe:
Ondokuz Mayıs Üniversitesi, Orta Karadeniz’in tamamına yayılmış büyük bir üniversitedir; ancak, son beş yıl içinde yaşananlar, sadece anabaşlıklar halinde sıralandığında bile içler acısı görüntüler sergilemektedir.
Yönetim uygulamaları sıralandığında, üniversite için teksesli bir kadro oluşturmak için çok ağır hukukdışı yöntemlerin uygulandığı, kamu kaynaklarının amaçdışı kullanıldığı ve keyfîliğin bir yerleşik usul haline geldiği açık olarak görülmektedir.
1- Üniversite yönetiminde bulunanların eş, dost, akraba ve yakınları üniversite kadrolarına atanmış, böylece kadrolar belirli bir kesime tahsis edilmiş rant aracına dönüştürülmüştür.
2- Beş yıldan bu yana, profesör olarak atanma kriterlerini sağladığı halde atanmayan öğretim üyeleri bulunmaktadır. Bazı öğretim elemanları -bunların arasında dekan, dekan yardımcıları, rektör yardımcıları, hastane başhekimi gibi yöneticiler bulunmakta- yapmadıkları derslerin karşılığında, hatta raporlu ve izinli olduğu dönemlere ilişkin ücret alırken, bazıları da hukuka aykırı olarak, en uzak yerlere, ders vermek üzere görevlendirilmiştir. Ekders ücreti bir rant aracına dönüştürülmüştür.
3- Üniversite ihale komisyonlarına yolsuzluk sanıkları doldurulmuştur. Üniversite genel sekreterinin, ihale komisyonu başkanı olduğu sırada bir müteahhitten para aldığı ve geriye ödemediği yargıyla kesinleşmiş olup, bu genel sekreter, tüm ihale komisyonlarının başkanvekilliklerine getirilmiştir.
4- Açıköğretim yapan üniversiteler dışındaki üniversitelerin yurt içinde irtibat bürosu açmasının yasalara aykırı olduğu bilinmesine rağmen, rektör Ankara’da irtibat bürosu açmış, burada bir araç, şoför ve sekreter görevlendirmiştir. Rektörün kızı Ankara’da eğitim görmekte olup, bu aracı kullanıp kullanmadığı araştırılmalıdır.
5- Mülkiyeti Ondokuz Mayıs Üniversitesine ait ve bir vakfa kiraya verilmiş olan OMTEL Otelden alınan kira bedelinden onlarca katı devlet bütçesinden bu kuruma yatırım yapılmaktadır. Kiraya verilen bir işletmenin masraflarının kamu kaynaklarıyla yapılması yasalara aykırıdır.
6- Haksız işlemler yargı kararıyla iptal edilmesine rağmen, hiç uygulanmamakta, örneğin İİBF Öğretim Üyesi Nedim Dikmen’le ilgili mahkeme kararı ya geciktirilerek uygulanmakta -örneğin Prof. Dr. Ferhat Odabaş’la ilgili mahkeme kararı- ya da mahkeme kararı görünüşte uygulanmakta; ancak, bir başka işlemle etkisi ortadan kaldırılmaktadır. Örneğin, Yrd. Doç. Dr. Ahmet Uzun Ordu’ya görevlendirilmiş, mahkeme kararıyla iptal edilmiş, bunun üzerine ders göreviyle yeniden görevlendirilmiştir.
7 – En önemli ve en büyük yükseköğretim kurumlarından olan 19 Mayıs Üniversitesi, kişi başına düşen yayın sayısı bakımından her yıl geriye gitmektedir.
8 – Akademik hiyerarşi yok edilmiş, profesörler jürilerden uzaklaştırılarak yardımcı doçentler jürilere atanmıştır. Bazı jürilerde ilgili bilim alanından hiç kimse bulunmamaktadır.
Bu örneklerden de görüldüğü üzere 19 Mayıs Üniversitesinde, eğitim ve hukuka aykırılıklar yaşanmakta olup, bu ihlallerin Meclis tarafından değerlendirilmesinde yarar bulunmaktadır.